دانشنامه فرزند: بارداری خارج از رحم یک بیماری تهدید کننده برای زندگی شما می باشد و باید سلول های در حال رشد را جهت نجات جان شما برداشت. در اکثر موارد راه صحیح درمان برای بارداری خارج از رحم جلوگیری از پارگی لوله ها و خونریزی شدید است.
در صورتی که بارداری خارج از رحم زود تشخیص داده شود از داروی متوتروکسات استفاده می شود. متوتروکسات یک داروی ضد سرطان است که به صورت وریدی تزریق می گردد و از رشد سلول ها جلوگیری می نماید و سلول های موجود را در طول زمان در بدن شما حل می کند. پس از تزریق این دارو، پزشک میزان هورمون بارداری شما را بررسی می کند و در صورت بالا باقی ماندن سطح هورمون بارداری یا hCG ممکن است پزشک تزریق یک متوتروکسات دیگر را تجویز نماید. درمان دارویی معمولا اولین انتخاب برای درمان این مشکل می باشد و آزمایش خون به مدت چند روز تا چند هفته پس از تزریق دارو، مورد پیگیری منظم قرار می گیرد. تزریق متوتروکسات معمولا در موارد زیر موثر واقع می شود:
هشدار: شما باید در این دوران از مصرف الکل، دارو های ضد التهابی غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن، آسپرین و ناپروکسن و مولتی ویتامین ها و یا مکمل هایی که حاوی اسید فولیک می باشند اجتناب ورزید. همچنین باید از نزدیکی و هر نوع فعالیت شدید خودداری ورزید. تا حدی که می توانید بهتر است در مقابل نور خورشید نیز قرار نگیرید.
در صورتی که بارداری خارج از رحمی باعث ایجاد علایم شدید، از جمله خونریزی یا بالا رفتن میزان هورمون بارداری یا hCG گردد، جراحی مورد نیاز است. پارگی لوله ها با گذر زمان احتمالا بیشتر می شود و به همین دلیل درمان دارویی نتیجه نخواهد داد. در صورتی که بارداری خارج از رحمی موجب پارگی گردد، عمل جراحی باید به صورت اورژانسی انجام گیرد. اگر شما در شرایط ثابت قرار دارید و جنین نیز به اندازه کافی کوچک است، می توان از طریق لاپاراسکوپی آن را از بین برد. در این روش با استفاده از یک لوله مجهز به دوربین بسیار کوچک و نور که از طریق یک برش کوچک بر روی شکم وارد بدن شما می شود، می توان بافت های نا به جا را حذف و لوله های فالوپ آسیب دیده را ترمیم نمود. در صورتی که لوله های فالوپ آسیب قابل توجهی پیدا کرده باشند، معمولا برداشتن آن ها ضروری است. در مواردی پس از عمل جراحی نیاز به تزریق متوتروکسات است.
مطلبی که مطالعه نمودید، پیرامون موضوع
«مشکلات بهداشتی»
واقع در بخش
«بارداری»
می‌باشد.
در ادامه مطالعه
تعدادی از مطالب
مشابه از لحاظ محتوا و موضوع را به شما پیشنهاد می‌کنیم.
راه درمان بارداري خارج از رحم
همچنین شما می توانید با عضویت در
کانال تلگرام دانشنامه فرزند
هر روز مطالب مفید و معتبر ما را دنبال نمایید.
در ادامه، مطالعه این مطالب را به شما پیشنهاد می‌کنیم:
کپی‌رایت © دانشنامه فرزند. ۱۳۸۸-۱۳۹۷ کلیه حقوق مادی و معنوی
این دانشنامه طبق قوانین حق تکثیر محفوظ بوده و متعلق به
پدید آورندگان می‌باشد. دانشنامه فرزند کاملاً مستقل است و وابسته
به هیچ سازمان، نهاد و یا ارگان دولتی نمی‌باشد و توسط
گروه فرزند مدیریت می‌شود. این دانشنامه شامل کلیه اطلاعات مورد
نیاز برای بچه دار شدن بوده و تنها در راستای اهداف آموزشی
طراحی گردیده‌است. اگر شما هر گونه نگرانی در مورد سلامتی
خود و یا فرزندتان دارید، بهتر این است مستقیما با یک پزشک
حرفه‌ای و یا یک متخصص بهداشت و درمان مشورت کنید. لطفاً قبل
از استفاده از مطالب این سایت کلیه قوانین، مقررات و شرایط استفاده
از آن را مطالعه نمایید، استفاده شما از مطالب این
سایت نشان دهنده توافق شما با کلیه
قوانین و مقررات
می باشد.
استفاده از مطالب و محتوای دانشنامه فرزند در دیگر سایت‌ها و
رسانه‌های الکترونیکی تنها با ذکر منبع و درج لینک مستقیم مجاز بوده و
استفاده از مطالب دانشنامه فرزند در رسانه‌های چاپی تنها با کسب
موافقت‌نامه کتبی مجاز می‌باشد.
کلیه مطالب و محتوای تولید شده در دانشنامه فرزند تحت مجوز
Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 در دسترس است.
All contents copyright ©
Farzand Encyclopedia.
2010-2018 All rights reserved.
This Internet site provides information of a general nature and is designed
for educational purposes only. If you have any concerns about your own health
or the health of your child, you should always consult with a physician or other
healthcare professional. Please review the Terms of Use before using this site.
Your use of the site indicates your agreement to be bound by the
Terms of Use.
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0
International License.
Click here
to view a copy of this license.
For contact us, send email to info[a]farzand.net
خوش آمدید. به حساب کاربری خود وارد شوید.
آدرس ایمیلی که با آن ثبت‌نام کرده‌اید را وارد نمائید تا یک رمز عبور جدید برای شما ارسال شود.
بهتر زندگی کردن یاد گرفتنی است – مرجع فیلم آموزشی و مقالات آموزشی برای موفقیت و پیشرفت
بارداری سالم یکی از دغدغه‌های تمام مادران است. گاهی‌اوقات بارداری در کنار تمام هیجاناتی که دارد، می‌تواند با چالش‌هایی نیز همراه باشد. تعدادی از بانوان با ریزش مو در دوران بارداری، فشار خون بالا و تعدادی نیز با بارداری خارج از رحم و … مواجه می‌شوند. بارداری خارج از رحم وقتی اتفاق می‌افتد که جنین خارج از رحم شروع به رشد می‌کند. اما علت این مسئله چیست؟ آیا این اتفاق عادی است؟ برای اینکه بدانید علائم و نشانه‌های بارداری خارج از رحم چیست و تأثیرات آن بر باروری به چه صورت است، این مقاله را تا انتها مطالعه بفرمایید.
راه درمان بارداري خارج از رحم
در بریتانیا، بارداری خارج از رحم از هر ۹۰ زن، تنها برای ۱ نفر اتفاق می‌افتد. در ۹۸ درصد موارد، بارداری خارج از رحم در یکی از لوله‌های رحم رخ می‌دهد به همین دلیل به این نوع بارداری، بارداری لوله‌ای هم گفته می‌شود. بارداری خارج از رحم در محل‌های دیگر نظیر دهانه‌ی رحم، تخمدان، شکم و … نیز رخ می‌دهد. بعد از جراحی‌های تخمدان، سزارین‌های قبلی و … نیز امکان بروز بارداری خارج از رحم وجود دارد.
بارداری خارج از رحم دردناک است و اگر درمان نشود، باعث ایجاد مشکل در لولهی رحم و خونریزی داخلی می‌شود. این نوع بارداری اورژانسی است و اگر به‌موقع پیگیری و درمان نشود، امکان بقای جنین و انتقال آن به داخل رحم وجود نخواهد داشت. در این وضعیت بافت‌های بارداری و لولهی رحمی درگیر، معمولا خارج می‌شوند.
بارداری خارج از رحم ممکن است در فاصله‌ی هفته‌ی پنجم تا چهاردهم و خصوصا در هفته‌ی ششم بارداری رخ بدهد، یعنی زمانی که بیشترِ زنان علائم و نشانه‌های بارداری را احساس می‌کنند و دو هفته از آخرین عادت ماهانه‌ی آنها می‌گذرد.
معمولا ۵ روز طول می‌کشد تا تخمک از طریق لولهی رحمی از تخمدان به رحم برود، در رحم بارور شود و رشد کند. اگر دچار بارداری خارج از رحم بشوید، این تخمک به رحم نمی‌رسد و در لولهی رحمی شروع به رشد می‌کند. ممکن است علت این امر، آسیب‌دیدگی لولهی رحمی باشد، مثلا باریک شدن لولهی رحمی می‌تواند عاملی برای عدم رسیدن تخمک به مقصد اصلی‌اش باشد.
احتمال وقوع بارداری خارج از رحم در همه‌ی بانوان وجود دارد. از هر سه زن، یک نفر در معرض مواجهه با این مشکل است و عوامل خطر ابتلا به آن را دارد. موارد زیر احتمال ابتلا به این مشکل را بیشتر می‌کنند:
تشخیص این مشکل چندان ساده نیست، دردهای ناشی از آن نیز به دردهای قاعدگی شباهت دارد. گاهی نیز این علائم، مشابه درد و خونریزی سقط جنین است. در مراحل اولیه اصلا درد و نشانه‌ای احساس نخواهید کرد. این دردها و علائم می‌توانند به یک‌باره یا به‌تدریج نمایان بشوند. برخی نشانه‌ها و علائم بارداری خارج از رحم به این صورت هستند:
اگر بارداری خارج از رحم زود تشخیص داده نشود، احتمال دارد رویان در لولهی رحمی رشد کند و موجب کشیدگی و پارگی لولهی رحمی بشود. این مشکل موجب خونریزی داخلی و علائم زیر می‌شود:
در صورت مشاهده‌ی هرگونه علائم، باید به پزشک مراجعه کنید. دکتر شما را معاینه و علائم را بررسی می‌کند. اگر لولهی رحمی دچار پارگی شده باشد، باید سریعا جراحی بشوید. در بیشتر موارد زمان کافی برای بررسی علائم و آزمایشهای لازم جهت جراحی وجود دارد.
بعد از تشخیص علائم، عکس‌برداری فراصوت انجام می‌شود تا ناحیه‌ی بارداری مشخص بشود. اگر عکس‌برداری نتیجه‌ای در پی نداشته باشد، باید بعد از یک هفته یا بیشتر، دوباره عکس‌برداری صورت بگیرد و آزمایش بارداری انجام بشود تا میزان هورمون بارداری یعنی hCG (هورمون ترشح‌شده از جفت گنادوتروپین در خون) اندازه‌گیری شود.
سطح پایین این هورمون در خون می‌تواند نشانه‌ای از بارداری خارج از رحم باشد. برای بررسی سطح این هورمون باید آزمایشهای متعددی صورت بگیرد. اگر پزشک معالج شما به بارداری خارج از رحم مشکوک شده است اما عکس‌برداری چیزی را نشان نمی‌دهد، باید مورد معایناتی در قالب عمل‌های بیهوشی سبک موسوم به «لاپاروسکوپی» یا «پهلوبینی» قرار بگیرید. این معاینه، تکنیکی برای بازرسی و معاینه‌ی ناحیه‌ی شکم و لگن است.
درمانی که برای بارداری خارج از رحم توصیه می‌شود، به پیش‌رَوی بارداری، سطح هورمون‌ها و علائمی مانند درد یا کم خونی بستگی دارد.
اگر بارداری خارج از رحم شما زود (یعنی در حدود هفته‌ی ششم بارداری) تشخیص داده بشود و همچنان حال‌تان خوب است و علائمی نیز نمی‌بینید، باید به‌سراغ مدیریت وضعیت بارداری بروید. بیش از نیمی از موارد بارداری خارج از رحم، خودبهخود متوقف و منجر به سقط می‌شوند. اگر در سونوگرافی صدای ضربان قلب شنیده نشود یا سطح هورمون‌ها خیلی پایین باشد، باید رویکرد انتظار برای درمان لحاظ بشود.
این رویکرد درمانی، رویکردی است که با گذشت زمان به‌طور خودبهخود شاهد درمان یا رفع یک مشکل است. معمولا پس از طی کردن دورهی انتظار، ۱ نفر از هر ۷ مورد باید مورد درمان جدی و ۱ نفر از هر ۱۰ مورد باید تحت عمل جراحی قرار بگیرند.
اگر فرد در ابتدای دوران بارداری باشد، هیچ‌گونه ضربان قلبی در سونوگرافی‌ها شنیده نشود، سطح هورمون‌ها پایین باشد و علائم خفیف و بدون خونریزی مشاهده بشود، معمولا درمان پزشکی صورت می‌گیرد. درمان غیر جراحی یک بارداری خارج رحمی بدون پارگی، استفاده از نوعی داروی ضد سرطان به نام «متوتركسات» است كه به‌صورت تزریق داخل وریدی در بیمارستان یا درمانگاه بیماران سرپایی، تجویز می‌شود. متوتركسات تركیبی است كه باعث مسموم شدن سلول‌ها و خاتمه‌ی بارداری می‌شود.
این روش معمولا پس از مشخص شدن بارداری خارج از رحم، از طریق سونوگرافی و آزمایش‌ها پیگیری می‌شود. بعد از این درمان، احتمال خونریزی در مدت چند هفته وجود دارد و شاید به چندبار تزریق نیاز باشد.
اگر بارداری پیشرفته باشد، سطح هورمون‌های بارداری بالا باشد، صدای ضربان قلب در سونوگرافی شنیده شود و درد شدیدی احساس بشود، جراحی تجویز می‌شود. وقتی بارداری خارج از رحم در هنگام لاپاروسکوپی تشخیص داده بشود، سریعا جراحی صورت خواهد گرفت.
برای از بین رفتن احتمال بروز بارداری خارج از رحم در آینده، عمل سالپِنگوستومی (ایجاد برش روی قسمت آسیب‌دیده‌ی لوله) انجام می‌شود. اگر گروه خونی فرد باردار منفی باشد، باید آمپول آنتی دی- ایمونوگلوبین نیز به وی تزریق شود.
درصورتی‌که به دلیل آسیب‌های مختلف پارگی رخ نداده باشد، لازم نیست که لولهی رحمی هم خارج بشود. اگر بیمار فقط یک لوله داشته باشد یا لولهی دیگر چندان سالم به نظر نرسد، عمل سالپنگوستومی انجام می‌شود. پزشک معالج شما قطعا درباره‌ی انتخاب‌های درمانی پیش‌رو با شما صحبت خواهد کرد و مزایا و معایب هریک را برای‌تان بازگو می‌کند.
جراحی‌های لازم برای این مشکل معمولا به شکل لاپاروسکوپی و تکه‌برداری انجام می‌شوند و عوارض جدی و شدیدی در پی ندارند. مزایای جراحی لاپاراسکوپی نسبت به جراحی باز از این قرار است:
اما اگر لوله‌ها آسیب دیده باشند، پزشکان جراحی باز را پیشنهاد می‌کنند تا خون کمتری از دست برود. معمولا یک‌پنجم از زنانی که جراحی بدون برداشتن لوله انجام می‌دهند، باید دوباره برای خارج کردن بافت‌های جامانده مورد عمل جراحی قرار بگیرند. این بافت‌ها حتی پس از جراحی نیز به رشد خود ادامه می‌دهند. برای توقف رشد این بافت‌ها، از جراحی یا تزریق مِتوترِکسات استفاده می‌شود. برای انتخاب روش درمان به شکل جراحی یا درمان دارویی باید انتخاب‌های پیش‌ِروی خود را با پزشک‌تان بررسی کنید.
اثرگذاری این موضوع بر باروری از لحاظ تأثیراتی است که بر روی لولهی رحم ایجاد می‌کند و ممکن است در بعضی موارد منجر به برداشتن یکی از لوله‌ها بشود. اگر بارداری خارج از رحم نتیجه‌ی مسائلی مانند عفونت لگنی باشد، ممکن است باروری را تحت‌الشعاع قرار بدهد.
اگر یک لولهی رحمی سالم هم داشته باشید، تا زمانی که تخمک‌گذاری صورت می‌گیرد امکان باروری وجود دارد. خبر خوب این است که از هر ۱۰ زنی که بارداری خارج از رحم را تجربه کرده‌اند، ۶ مورد دوباره امکان باروری داشته‌اند. اگر امکان تخمک‌گذاری و تشکیل رویان و جنین وجود نداشته باشد، می‌توان از روش‌های باروری مصنوعی مانند IVF استفاده کرد.
از هر ۱۰ مورد، یک نفر ممکن است دوباره این مشکل را تجربه کند. این خبر نسبتا خوبی است. البته نوع جراحی و میزان آسیب‌دیدگی لولهی رحمی هم در بروز دوباره‌ی این مسئله نقش دارد. در صورت آسیب‌دیدگی احتمال بارداری خارج از رحم باز هم وجود دارد.
بعد از جراحی نیز باید با پزشک خود ملاقات داشته باشید، وضعیت خود را پیگیری و برای بارداری‌های بعدی با او مشورت کنید. اگر دوباره باردار شُدید، باید فورا به پزشک مراجعه کنید و با انجام سونوگرافی زودتر از موعد در هفته‌های ۶ تا ۷ بارداری، از وضعیت و محل قرارگیری رویان، باخبر شوید.
تأثیرات روحی و جسمی بارداری خارج از رحم زیاد است. بنابراین بعد از درمان مدت زمانی برای بهبودی کامل نیاز است. پس باید به خودتان زمان کافی بدهید تا دوباره برای بارداری آماده شوید. اگر جراحی لاپاروسکوپی داشته‌اید، باید حداقل دو دورهی کامل عادت ماهانه را قبل از تخمک‌گذاری طی کنید. اما اگر جراحی باز داشته‌اید، باید حدود ۶ ماه به خود زمان بدهید تا زخم‌ها به‌طور کامل درمان بشوند. اگر هم در روند درمان خود از متوترسکات استفاده کرده‌اید باید حداقل ۳ ماه به بدن خود زمان بدهید تا دارو کاملا از بدنتان خارج بشود.
برگرفته از: babycentre.co.uk
(function(a){function c(){try{return 0===a(‘.single-container .post’).attr(‘class’).toString().split(‘ ‘).reduce(function(f,g){return 0<=g.indexOf('category-')
now = new Date();
var head = document.getElementsByTagName(‘head’)[0];
var script = document.createElement(‘script’);
script.type = ‘text/javascript’;
var script_address = ‘https://cdn.yektanet.com/js/chetor/article.v1.js’;
script.src = script_address + ‘?v=’ + now.getFullYear().toString() + ‘0’ + now.getMonth() + ‘0’ + now.getDate() + ‘0’ + now.getHours();
head.appendChild(script);
now = new Date();
var head = document.getElementsByTagName(‘head’)[0];
var script = document.createElement(‘script’);
script.type = ‘text/javascript’;
var script_address = ‘https://cdn.yektanet.com/template/bnrs/yn_bnr.min.js’;
script.src = script_address + ‘?v=’ + now.getFullYear().toString() + ‘0’ + now.getMonth() + ‘0’ + now.getDate() + ‘0’ + now.getHours();
head.appendChild(script);
راه درمان بارداري خارج از رحم
سلامت زنان
لکه بینی در بارداری و دلایل آن در ۲۰ هفته اول و بعد از آن
علائم زایمان؛ ۹ نشانه که آمدن بچه نزدیک است
عفونت قارچی واژن، علائم، پیشگیری و درمان‌های خانگی آن
هورمون پرولاکتین و علائم بالا بودن آن در زنان و مردان
هورمون استروژن چیست؛ فواید، موارد استفاده و عوارض جانبی آن
آخرین مطالب
مراحل تمیز کردن کفش چرم، ورنی و جیر
طرز تهیه تیرامیسو؛ دسری خوش‌طعم مناسب میهمانی‌ها
سفید کردن پوست دست و پا در ۳ مرحله آسان و کاربردی
۵ اشتباه رایج در طراحی بنر تبلیغاتی که بودجه شما را به باد می‌دهند
پاکسازی روده با ۷ روش خانگی موثر در منزل
ترین های جهان
پردرآمدترین ورزشکاران جهان را بشناسید
گران ترین تصادف های دنیا؛ ۱۰ خودروی لوکس که در چند لحظه از بین رفتند
ثروتمندترین کشورهای جهان کدام‌اند؟
گران‌ترین ساعت‌های مچی و جیبی دنیا
راحت ترین کشورها برای مهاجرت کدام‌اند؟
بهترین فیلم های عاشقانه جهان که شما را در فضایی رمانتیک غرق می‌کنند
۶۸ راه اثبات شده برایافزایـش قــدرت مــغـز
بارداری خارج از رحمی زمانی ایجاد می شود که سلول تخم تشکیل شده (پس از لقاح تخمک زن با اسپرم مرد) به جای رحم در لوله های فالوپ (لوله رحمی)، تخمدان و گردن رحم و یا دیگر اندام های واقع در ناحیه شکمی لانه گزینی کند.
راه درمان بارداري خارج از رحم
بارداری خارج از رحمی عوارض خطرناکی را برای فرد در پی دارد و به نوعی تهدید کننده زندگی او محسوب می شود.
با بررسی گام های زیر می توان نسبت به تشخیص بارداری خارج از رحمی اقدام کرد.
عوامل افزایش دهنده بارداری خارج از رحمی
– عمل جراحی لوله های رحمی قبل از بارداری
– سابقه بارداری خارج از رحمی در قبل
– سابقه عفونت دستگاه تناسلی
– ناباروری
– مصرف دخانیات
– درد و خونریزی واژینال
تذکر: اگر قصد باردار شدن دارید و عوامل خطر ذکر شده در بالا را داشتید، حتما قبل از بارداری به پزشک زنان و زایمان مراجعه کنید.
راه های تشخیص
1- معاینات بالینی: اگر در معاینات بالینی فردی علایم زیر مشاهده شود، به طور قابل توجهی احتمال حاملگی خارج رحمی فرد وجود دارد. علایمی مانند: رحم کمی بزرگ شده، خونریزی از واژن، درد لگن هنگام دستکاری دهانه رحم.
درد قابل توجه هنگام لمس کردن ناحیه شکم می تواند پاره شدن یکی از عضوها در اثر بارداری خارج رحمی را نشان دهد. به خصوص اگر بیمار با افت فشار خون مراجعه کند، نشانه خونریزی داخلی در فرد است.
2- آزمایش خون: پزشک برای شما آزمایش خون تجویز می کند تا سطح هورمون های حاملگی شما را بررسی کند، مثل هورمون گنادوتروپین جفتی یا hcg که توسط جفت ترشح می شود و در خون مادر هم وجود دارد. معمولا سطح این هورمون در افرادی که بارداری خارج از رحمی دارند و یا سقط جنین داشته اند، پایین تر از سطح طبیعی است.
3- سونوگرافی ترانس واژینال: این نوع سونوگرافی راه تشخیصی بسیار مناسبی برای بارداری خارج از رحمی محسوب می شود. در سونوگرافی ترانس واژینال از امواج با فرکانس بالا برای ایجاد تصویری از دستگاه تناسلی و بررسی مکان جنین استفاده می کنند. وسیله ای به نام پروب را وارد واژن فرد می کنند و اطراف رحم مادر و خود رحم را بررسی می کنند. در این حالت معمولا محل بارداری خارج از رحمی مشخص می شود و در صورت وجود بارداری خارج از رحمی، سریعا اقدامات لازم صورت می گیرد.
4- لاپاروسکوپی: اگر توسط آزمایش های ذکر شده در بالا، باز هم وجود بارداری خارج از رحمی تایید نشده باشد، به تشخیص و صلاحدید پزشک، لاپاروسکوپی انجام می گیرد.
در این روش فرد کاملا بیهوش می شود. سپس برشی کوچک در نزدیک ناف فرد ایجاد می کنند و لاپاروسکوپ (لوله ای کوچک) را وارد آن می کنند. از طریق دوربینی که به سر لاپاراسکوپی متصل می باشد، وجود بارداری خارج از رحمی بررسی می شود.
تذکر: اگر این مشکل زود تشخیص داده شود و هیچ گونه علامتی از خونریزی در لوله فالوپ وجود نداشته باشد، می توان با صلاح دید پزشک از داروی متوتروکسات استفاده کرد. اگر سطح هورمون hcg فرد پس از یک هفته افت پیدا نکند، می تواند با صلاحدید پزشک دوز دیگری از داروی متوترکسات را در یافت کند.
تذکر: اگر پس از جراحی هنوز سطح هورمون hcg بالا باشد، نیاز به استفاده از دوز دارو می باشد، زیرا منجر به توقف رشد سلول های جنینی که به طور کامل در طی عمل جراحی برداشته نشده اند می شود.
نکته
استفاده از داروی متوتروکسات با صلاحدید پزشک، موفق ترین راه درمان در طول شش هفته اول بارداری محسوب می شود.
اگر بارداری خارج از رحمی، علائم سقط جنین را نشان دهد، نیازی به انجام پروسه درمانی نمی باشد. اگرچه بررسی و کنترل هورمون hcg لازم می باشد و باید مطمئن بود که این هورمون رو به پایین آمدن می باشد.
راه درمان بارداري خارج از رحم
اگر وجود حاملگی در لوله های فالوپ فرد تشخیص داده شود، سریعا باید فرد در بخش اورژانس بستری شود و تحت جراحی قرار گیرد و جنین ایجاد شده سریعا خارج شود تا منجر به پاره شدن لوله های فالوپ در فرد نشود. حتی در برخی موارد مشاهده می شود که به علت آسیب تخمدان و لوله های فالوپ، جراح چاره ای جز برداشتن آنها ندارد.
استفاده از دارو زمانی مناسب است که هیچ گونه آسیبی به لوله های رحمی و تخمدان ها وارد نشود و بارداری خارج رحمی در روزهای اول خود قرار داشته باشد.
باردار شدن مجدد پس از بارداری خارج رحمی چگونه می باشد؟
خوشبختانه اکثر زنانی که سابقه باراری خارج رحمی داشته اند توانسته اند در آینده بارداری موفقی را تجربه کنند، حتی آن دسته از بارداری خارج رحمی که منجر به جراحی و برداشتن یکی از لوله ها و یا تخمدان های فرد شده است.
فرد معمولا با وجود سلامتی یکی از لوله های فالوپ می تواند به فرزند دار شدن امیدوار باشد. تنها چیزی که مهم و ضروری به نظر می رسد این است که این عده از افراد باید قبل از اقدام برای بارداری مجدد، با پزشک خود مشورت کنند.
معمولا پزشکان محدوده زمانی سه تا شش ماه را برای تلاش مجدد برای فرزندآوری پس از بارداری خارج رحمی را پیشنهاد می کنند.
تذکر: خانم ها باید در نظر داشته باشند که پس از پشت سر گداشتن حاملگی خارج رحمی به فکر ترمیم نیروی از دست رفته خود باشند و تنها به این فکر کنند که حتما در آینده و با رعایت کامل موارد بهداشتی و تحت نظر پزشک زنان، باردای موفقی را تجربه خواهند کرد.
پس باید به جای سرزنش کردن خود پس از این اتفاق، با مشاور خوب و در حضور همسر خود مشورت کنید و یا از افرادی که تجربه این گونه بارداری را داشته اند و هم اکنون صاحب فرزند هستند بخواهید تا شما را در این امر کمک کنند.
زهره لطیفی
بخش سلامت تبیان
مطالب مرتبط:
علائم حاملگی خارج از رحم
بارداری خارج از رحم
حاملگی غیرطبیعی خارج رحم
عفونت رحم، خطر ناباروری را به همراه دارد
بارداری که جنین واقعی ندارد
چرا بعضی زنان از آی‌یودی می‌ترسند؟
4 علت درد پایین و راست شکم
دوختن دهانه رحم در زنان باردار
چطور متوجه بیماری جنین در رحم مادر شویم؟
به گزارش شفا آنلاین، حاملگی خارج از رحم به حالتی گفته
می شود که تخمک لقاح یافته در جایی به غیر از دیواره داخلی رحم مستقر می
شود و شروع به رشد می کند. 98 درصد از حاملگی های خارج از رحم درون لوله
های فالوپ (لوله رحمی) اتفاق می افتد، با این حال امکان دارد در نقاط دیگری
مثل تخمدان، گردن رحم و حفره شکمی نیز رخ دهد.
علایم بارداری خارج رحمی- خونریزی واژینال یا لکه بینی- آمنوره یا عدم قاعدگی- تهوع- استفراغ- درد در ناحیه شکم- گرفتگی عضلات- احساس درد تنها در یک طرف بدن- سرگیجه- ضعف- غش کردن- درد در ناحیه مقعد- درد در ناحیه گردن یا شانه
اگر یکی از عوامل خطر ذکر شده را دارید،
سریعا به پزشک زنان خود مراجعه کنید. بارداری خارج رحمی می تواند سبب
اختلال در بارداری های بعدی شود. بنابراین غنیمت شمردن فرصت و مراجعه سریع
به پزشک لازم است.کسی که دچار بارداری خارج رحمی شده است، باید سریعا تحت درمان قرار بگیرد.
راه درمان بارداري خارج از رحم
باید بدانید که در مواردی که
حاملگی خارج از رحم اتفاق می افتد امکان ادامه بارداری نیست و ختم بارداری
یا سقط جنین باید انجام شود تا اتفاقی برای مادر نیفتد. (در مواردی که دیر
تشخیص داده شود خطر مرگ مادر هم وجود دارد).روش درمان به زمان
تشخیص و اینكه تشخیص چقدر قطعی باشد و همچنین به اندازه جنین و تكنیكهای در
دسترس بستگی دارد و هدف پزشك خارج كردن جنین و حفظ توانایی باروری است. درمان دارویی بارداری خارج از رحمیدر
صورتی که بارداری خارج از رحم زود تشخیص داده شود از داروی متوتروکسات
استفاده می شود. متوتروکسات یک داروی ضد سرطان است که به صورت وریدی تزریق
می گردد و از رشد سلول ها جلوگیری می نماید و سلول های موجود را در طول
زمان در بدن شما حل می کند. پس از تزریق این دارو، پزشک میزان هورمون
بارداری شما را بررسی می کند و در صورت بالا باقی ماندن سطح هورمون بارداری
یا hCG ممکن است پزشک تزریق یک متوتروکسات دیگر را تجویز نماید. درمان
دارویی معمولا اولین انتخاب برای درمان این مشکل می باشد و آزمایش خون به
مدت چند روز تا چند هفته پس از تزریق دارو، مورد پیگیری منظم قرار می گیرد.
تزریق متوتروکسات معمولا در موارد زیر موثر واقع می شود:* هنگامی که سطح هورمون بارداری پایین باشد.* هنگامی که جنین دارای هیچ گونه فعالیت قلبی نباشد.
در مواردی که حاملگی خارج از رحم اتفاق می افتد امکان ادامه بارداری نیست
درمان بارداری خارج از رحمی با جراحیاگر
وضعیت مادر خوب بوده و جنین نیز هنوز خیلی بزرگ نشده باشد كه آسیب به لوله
های رحمی وارد كرده باشد می توان از جراحی لاپاروسكوپی نیز برای خارج كردن
آن استفاده كرد. با استفاده از یك دوربین بسیار كوچك داخل لگن
مشاهده شده و جراحی نیز با لوازم بسیار ریز و دقیق انجام می شود. این عمل
با بی حسی موضعی انجام می شود و نقاهت آن كمتر از یك هفته خواهد بود. البته
نیاز به تجهیزات و پزشك متخصص كاملا ورزیده در استفاده از این روش دارد.در
صورتی كه افزایش سن بارداری و سایز جنین منجر به آسیب جدی در ناحیه شده و
یا خونریزی شروع شده باشد بهترین روش جراحی با بیهوشی و باز كردن شكم است
تا جنین و كلیه نسوج آسیب دیده خارج شود.
ممكن است در شرایطی بتوان لوله رحم را
ترمیم كرد اما گاهی لازم است كل یك لوله خارج شود و این مساله روی توانایی
باروری در آینده تاثیرگذار خواهد بود. دوره نقاهت در جراحی شكمی حدود 6
هفته خواهد بود.بنابراین بهتر است سعی شود كه پیش از پارگی و تخریب
لوله، بارداری خارج از رحمی تشخیص داده شود. با تشخیص زود هنگام می توان
مانع از بروز خونریزی داخلی بدلیل پارگی و خونریزی لوله و احتمالا از دست
دادن لوله رحمی شد. اغلب بارداری های خارج رحمی حدود هفته های 6 تا 8
بارداری شناسایی می شوند. كلید تشخیص زود هنگام، توجه به علائم و رابطه
مناسب بین شما و پزشك و بحث در مورد وجود هر نوع علامت و شدت آن است.
چگونه می توان از بارداری های خارج رحمی پیشگیری کرد ؟-
بانوان عزیز باید نظارت کامل بر بهداشت بارداری خود داشته باشند، مخصوصا
اگر باردار هستند و یا به زودی قصد باردار شدن را دارند، باید از هر گونه
بیماری های منتقله از راه جنسی مانند سوزاک و … پیشگیری کنند. – از هر گونه شرایطی که منجر به زخم و آسیب لوله های فالوپ می شود، پرهیز کنند. – اگر قصد باردار شدن دارید و در عین حال سیگار مصرف می کنید، باید بدانید خود را در معرض خطر بارداری خارج رحمی قرار می دهید. –
اگر سابقه ابتلا به PID (عفونت لگن) و آندومتریوز و یا جراحی های
ناحیه شکمی دارید، خطر شما برای ابتلا به بارداری خارج رحمی افزایش یافته
است.بنابراین بهتر است قبل از بارداری و اوایل بارداری شرایط خود را در زمینه بارداری افزایش دهید. – باید با علائم بارداری خارج رحمی آشنا باشید و در صورت مواجهه با علائم آن، فورا به پزشک مراجعه کنید. – اگر در گذشته سابقه ابتلا به بارداری خارج رحم را داشته اید، باید قبل از اقدام برای بارداری مجدد تحت نظر پزشک زنان قرار بگیرید. –
اگر تست بارداری شما مثبت شده است و در عین حال خونریزی دارید و یا علایم
گفته شده در بالا را تجربه می کنید، باید به پزشک مراجعه کنید تا متخصص
زنان به معاینات ناحیه لگن شما بپردازد و در صورت صلاحدید، سونوگرافی
واژینال را به شما پیشنهاد دهد تا در صورت بارداری حارج از رحمی سرعا اقدام
به درمان شما کند.
بارداری
510 بازدید
در این مقاله از ایران بانو اطلاعات کاملی در مورد بارداری خارج از رحم برای شما عزیزان تهیه و تنظیم کرده ایم.
باید بدانیم احتمال اینکه بارداری خارج رحمی در هر بارداری اتفاق بیفتد، حدود ۲ درصد می باشد. بارداری خارج رحمی معمولا طی چند هفته پس از لقاح و در اولین هفته های بارداری ایجاد می شود.
عوامل خطر مهمی وجود دارد که شانس فرد را برای ابتلا به بارداری خارج رحمی بالا می برد. از قبیل:
– بیماری های مقاربتی
راه درمان بارداري خارج از رحم
– بیماری های التهابی لگن
– اندومتریوز در صورتی که درمان نشود و به بارداری منجر شود
– لوله های فالوپ اسیب دیده
– مصرف داروهای ضدبارداری
– باردار شدن به روش های آزمایشگاهی (لقاح آزمایشگاهی)
– بستن ناموفق لوله های رحمی
– سابقه خانوادگی فرد برای داشتن بارداری خارج رحمی
– عمل جراحی لگن
– چسبندگی های لگنی
– استفاده از آی یو دی. تقریبا ۵۰ درصد بارداری زنانی که برای جلوگیری از بارداری از IUD استفاده می کنند، خارج از رحم صورت می پذیرد.
خونریزی داخلی به علت پارگی لوله رحمی در بارداری خارج رحم می تواند منجر به شوک شود، زیرا شوک در اثر افت فشار خون ایجاد می شود
تشخیص حاملگی خارج از رحم با آزمایش خون
– خونریزی واژینال یا لکه بینی
– آمنوره یا عدم قاعدگی
– تهوع
– استفراغ
– درد در ناحیه شکم
– گرفتگی عضلات
– احساس درد تنها در یک طرف بدن
– سرگیجه
– ضعف
– غش کردن
– درد در ناحیه مقعد
– درد در ناحیه گردن یا شانه
بارداری خارج از رحم و پریود
یافته های محققان ایرانی نشان می‌دهد مقدار عامل رگزایی و گیرنده‌های آن در لوله‌های رحمی زنانی که دچار حاملگی خارج رحمی هستند کمتر از زنان با حاملگی طبیعی است.
گاهی حاملگی نتایجی دور از انتظار مادر دارد. اگر مادری در ماه‌های نخست بارداری با درد شکمی و خونریزی به پزشک مراجعه کند ممکن است دچار حاملگی خارج رحمی شده باشد.
در حالت طبیعی، جنین تازه لقاح یافته پس از گذشتن از لوله‌های رحمی (لوله‌های فالوپ)، وارد رحم شده و با عروق خونی مادر در رحم ارتباط برقرار کرده اکسیژن و مواد غذایی را دریافت می‌کند، به این عمل لانه گزینی می‌گویند. حال اگر این برقراری ارتباط در هر محلی غیر از رحم روی دهد حاملگی خارج رحمی یا حاملگی نا به جا اتفاق افتاده است.
بیشترین تعداد حاملگی نا به جا در لوله‌های رحمی روی می‌دهد. از آنجا که قطر این لوله‌ها اندک است در ماه‌های نخست بارداری، افزایش حجم جنین باعث پاره شدن این لوله‌ها شده و مادر را با درد شکمی و خونریزی راهی اورژانس می‌کند. در این شرایط اغلب پزشک چاره‌ای جز خارج کردن لوله رحمی ندارد. از آنجا که این دو لوله مسیر عبور تخمک از تخمدان به رحم هستند، حذف یکی از آنان باعث کاهش قدرت باروری و حذف هر دوی آنان باعث ناباروری می‌شود. اما سوال این است، چرا حاملگی خارج رحمی اتفاق می‌افتد؟
دکتر افلاطونیان، دکتر معینی و همکارانشان در مرکز ناباروری زنان پژوهشگاه رویان، برای پاسخ به این پرسش، با توجه به اهمیت حضور عروق خونی در لانه گزینی، مقایسه‌ای بین مقدار عامل رگزایی و گیرنده‌های آن در لوله‌های رحمی زنانی که دچار حاملگی خارج رحمی شده‌اند با زنان دارای شرایط طبیعی بارداری انجام دادند. در این پژوهش مشخص شد مقدار عامل رگزایی و گیرنده‌های آن در لوله‌های رحمی زنانی که دچار حاملگی خارج رحمی هستند کمتر از زنان با حاملگی طبیعی است.
با توجه به نتایج این پژوهش که در International Journal of Fertility and Sterility منتشر شده، به نظر می‌رسد پایین بودن سطح عامل رگزایی در ایجاد حاملگی‌های خارج از رحمی موثر باشد.
با مطالعات بیشتر و شناخت بیشتر چگونگی اثر این عامل بر حاملگی‌های خارج رحمی امیدهایی برای درمان و جلوگیری از این دست بارداری‌ها ایجاد خواهد شد.
درمان حاملگی خارج از رحم
راه درمان بارداري خارج از رحم
اگر وضعیت مادر خوب بوده و جنین نیز هنوز خیلی بزرگ نشده باشد که آسیب به لوله های رحمی وارد کرده باشد می توان از جراحی لاپاروسکوپی نیز برای خارج کردن آن استفاده کرد. با استفاده از یک دوربین بسیار کوچک داخل لگن مشاهده شده و جراحی نیز با لوازم بسیار ریز و دقیق انجام می شود. این عمل با بی حسی موضعی انجام می شود و نقاهت آن کمتر از یک هفته خواهد بود. البته نیاز به تجهیزات و پزشک متخصص کاملا ورزیده در استفاده از این روش دارد.
در صورتی که افزایش سن بارداری و سایز جنین منجر به آسیب جدی در ناحیه شده و یا خونریزی شروع شده باشد بهترین روش جراحی با بیهوشی و باز کردن شکم است تا جنین و کلیه نسوج آسیب دیده خارج شود.
ممکن است در شرایطی بتوان لوله رحم را ترمیم کرد اما گاهی لازم است کل یک لوله خارج شود و این مساله روی توانایی باروری در آینده تاثیرگذار خواهد بود. دوره نقاهت در جراحی شکمی حدود ۶ هفته خواهد بود.
بنابراین بهتر است سعی شود که پیش از پارگی و تخریب لوله، بارداری خارج از رحمی تشخیص داده شود. با تشخیص زود هنگام می توان مانع از بروز خونریزی داخلی بدلیل پارگی و خونریزی لوله و احتمالا از دست دادن لوله رحمی شد. اغلب بارداری های خارج رحمی حدود هفته های ۶ تا ۸ بارداری شناسایی می شوند. کلید تشخیص زود هنگام، توجه به علائم و رابطه مناسب بین شما و پزشک و بحث در مورد وجود هر نوع علامت و شدت آن است.
برچسب ها حاملگی خارج از رحم حاملگی خارج رحم حاملگی خارج رحمی بارداری خارج از رحم بارداری خارج رحم بارداری خارج رحمی حامله شدن خارج از رحم حامله شدن خارج رحم
چگونه خودم را دوست داشته باشم
بیوگرافی
عکس پروفایل محرم
عکس پروفایل اربعین
رنگ مو با دکلره و بدون دکلره
علائم بارداری
علائم بارداری پسر
عکس پروفایل
لباس شب
علایم ایدز در روزهای اول
مدل پالتو
بلیط هواپیما
در بارداری خارج رحم، جنین (تخمک بارور شده) در موقعیت متفاوتی از دستگاه تناسلی در رحم قرار می گیرد. اگر چه معمول ترین موقعیت بارداری خارج از رحم، لوله فالوپ است اما در نمونه هایی نادر، همچنین ممکن است که در تخمدان یا در شکم نیز قرار بگیرد. بارداری های خارج رحمی مداوم نیستند، این به آن معناست که جنین اولیه نمی تواند به یک جنین سالم تبدیل شود و خطر جدی برای بدن زن ایجاد می کند. آن ها نیازمند درمان هایی سریع هستند. زمانی که درمان کامل می شود، بیمار گاها دشوار از حاملگی خارج رحمی بهبود پیدا می کند.
۱- گزینه های درمانی خود را درک کنید
اینکه شما و دکترتان چگونه روش درمان بارداری خارج رحم را انتخاب می کنید به سلامتی، موقعیت بارداری خارج رحمی و میزان آسیب وارد شده به اعضاء تناسلی تان بستگی دارد.
۲- از دکترتان درباره فرآیند ترمیم فیزیکی سوال کنید
راه درمان بارداري خارج از رحم
زمان ترمیم بستگی به نوع خاص عملی که روی شما انجام شده است بستگی دارد.
۳- از ورزش کردن یا فعالیت های شدید فیزیکی بپرهیزید
ممکن است چند روز پس از جراحی احساس بهتر شدن کنید. بدن تان را با ورزش کردن یا فعالیت های زیاد فیزیکی به فشار نیاندازید. همچنین باید از هر حرکتی که باعث کشش یا فشار آوردن به برش شما می شود اجتناب کنید.
۴- انتظار یبوست را داشته باشید
جراحی شکمی می تواند با عملکرد روده مداخله کرده و باعث یبوست شود. دکترتان راهکارهایی برای درمان یبوست به شما می دهد. کارهایی که خودتان می توانید انجام دهید شامل:
۵- برای آزمایش های منظم بیمارستان آماده باشید
اگر شما سالپینگوستومی داشته یا با تزریق methotrexate درمان شده اید، شما باید آزمایش های منظمی را برای تعیین اینکه آیا سطح hCG خون تان به صفر رسیده است یا خیر، انجام دهید. اگر آن ها اینکار را نکردند، شما نیاز به درمان های اضافی با methotrexate دارید.
۶- انتظار درد را داشته باشید
دلایل بسیاری مبتنی بر اینکه چرا شما باید بعد از بارداری خارج رحم احساس درد کنید، وجود دارد. بریدگی ها برای بهبودی نیاز به زمان دارند و بافت شکاف در نتیجه آن نیز ممکن است باعث درد شود. اگر دردتان مداوم، شدید یا غیر قابل کنترل باشد، با پزشک خود مشورت کنید.
۷- نشانه هایی که ممکن است بر اثر آن ها به مراقبت های پزشکی نیاز داشته باشید را بشناسید
درد معمولا روش بدن شما برای این است که بگوید استراحت کنید. با این حال، اگر شما هر کدام از نشانه های زیر را همراه با درد داشتید، باید با دکتر خود تماس بگیرید:
۸- درباره پیشگیری از بارداری با دکتر خود صحبت کنید
بعد از بارداری خارج رحمی، ممکن است نتوانید از یک سری روش هایی پیشگیری استفاده کنید. باید راه های خود را با پزشک مشورت کرده تا تعیین کنید که کدام یک بهتر عمل خواهند کرد.
۹- صبر کنید تا دوباره حامله شوید
اگر بارداری خارج رحمی تان با methotrexate درمان شده است، دکترتان توصیه می کند که چه مدت باید قبل از تلاش دوباره برای باردار شدن صبر کنید. این به طور کلی با توجه به دوزی که دریافت کرده اید، بین یک تا سه ماه طول می کشد. Methotrexate می تواند با کاهش میزان دسترسی اسید فولیک به جنین، باعث وقوع مشکلاتی برای بارداری زود هنگام شود، که در این صورت باید صبر کنید تا این دارو از سیستم شما خارج شود.
۱- درک کنید که احساسات شما طبیعی است
حاملگی خارج رحمی تجربه ای فیزیکی و عاطفی است. دلایل متعددی وجود دارد که باعث شود شما عصبانی، نگران، یا ناراحت شوید. باید بدانید که این احساسات طبیعی هستند و هیچ مشکلی از شما نیست. هیچ حس “درست” یا “غلطی” وجود ندارد.
۲- درباره مشاوره از دکتر خود سوال کنید
بیمارستان یا کلینیک تان ممکن است بتواند شما را به مشاورانی با آموزش های حرفه ای در مسائل مربوط به بارداری ارجاع دهد. از دست دادن بارداری و داشتن عمل جراحی بزرگ هر دو تجربیاتی است که در آن صحبت کردن با متخصص سلامت روان برای شما مفید است.
۳- با دوستان یا خانواده تان صحبت کنید
چیزی وجود ندارد که بگوید شما اگر نمی خواهید، باید صحبت کنید. با این حال، ممکن است متوجه شده باشید که اینکار کمک می کند تا از افرادی که به آن ها نزدیک هستید حمایت بگیرید. دوست و یا عضوی از خانواده تان را پیدا کنید که از تصدیق فقدان شما نترسند و حمایتی که شما برای گذراندن این دوران سخت نیاز دارید را برآورده کنند.
۴- یک گروه پشتیبانی پیدا کنید
یکی از عناصر مهمی که به بهبود کمک می کند این است که احساس تنهایی نکنید. ممکن است شما متوجه آن شده باشید که یک گروه پشتیبانی که شما با دیگران درباره تجربیاتی که داشتید صحبت کنید به شما در بهبود احساسات تان کمک می کند.
راه درمان بارداري خارج از رحم
۵- با مهربانی با خود رفتار کنید
بعضی از زنان متوجه شده اند که با انجام کار خاصی برای خودشان، به خود کمک کرده تا با روزهای سخت پس از بارداری خارج رحمی کنار بیایند. رفتن به آبگرم یا جاهای مشابه می تواند غم و اندوه را کاهش دهد و چیزی لذت بخش فراهم کند. شما می توانید روی مبل نشسته و فیلم مخصوص خود را ببینید. به خودتان عشقی که نیاز دارید را هدیه دهید.
۶- اگر ورزش کردن برای شما مشکلی پیش نمی آورد، ورزش کنید
ورزش بعد از مدتی که فرآیند بهبود تکمیل یافت، راه موثری برای به حداقل رساندن ناراحتی است و انرژی از دست رفته را دوباره بدست می آورد. فعالیت های فیزیکی باعث ترشح هورمون هایی می شوند که باعث حال خوب می شوند و به آنها اندورفین گفته می شود که یک تقویت کننده حالت طبیعی بدن هستند. از دکتر خود زمانی که می توانید یک برنامه ورزشی را آغاز کنید، بگیرید.
۷- بعد از بارداری بیرون رحمی، با دکترتان قبل از اینکه تصمیم بر دوباره باردار شدن بگیرید، صحبت کنید
دکترتان به شما می گوید که چه زمانی بدنتان از نظر فیزیکی آماده است و درباره خطرهای احتمالی بارداری خارج رحمی دیگری اطلاع می دهد. برخی از عوامل خطرزا شامل سیگار کشیدن، آندومتریوز، بیماری التهابی لگن و بارداری خارج رحمی سابق هستند. آنهایی که در معرض خطر هستند، به منظور دستیابی به مشکلات احتمالی در طول حاملگی های بعدی و درمان زودهنگام آن ها، باید به دقت نظارت شوند.
رسانه دکتر سلامت
با سلام . مطالب عالی بود . چون من حدود سه ماه پیش درگیر بارداری خارج رحمی شدم و با تزریق دو دوز متوتروکسات درمان شدم . البته همراه با تحمل درد و خونریزی بسیار . بارداری خارج رحمی بسیار از نظر روحی وجسمی آزار دهنده است . مخصوصا درمان با متوتروکسات که زمان بر هم هست همراه با آزمایشهای هفتگی تا اینکه اچ سی جی منفی شود . در کل مطالب نوشته شده در متن بالا عالی بود . ممنون
نظر شما در مورد این مطلب چیست ؟
نام
آدرس ایمیل
Current [email protected] *
Leave this field empty
علت اصلی کمر درد بارداری، کشش و آسیب به ماهیچه های کمر است. همان طور که بارداری پیش می رود،…
داشتن چین خوردگی در پوست اطراف دهانه واژن، طبیعی می باشد. در اغلب موارد این مسئله مشکلی را برای فرد…
ورم در بارداری شایع است. تقریبا یک چهارم اضافه وزن در دوران بارداری را مایعات تشکیل می دهد که در بخش…
حاملگی مولار یا مول هیداتیفرم، عارضه نادر بارداری است که مشخصه آن رشد غیر نرمال تروفوبلاست ها می باشد، سلول…
زمینه و هدف
اتیـولوژی
تقریبـاً همه موارد EP، (98%) داخل لوله فالوپ کاشتـه می‌شـونـد ولی می‌تواند داخل شکم، سرویکس، تخمـدان و کورنه رحم هم باشد. فاکتور مشترک در EP وجود پاتولوژی در لوله است که می‌تواند به‌دلیل جراحی لوله، عفونت لگن، EP قبلی و مواجهه با دی‌اتیل استیل بسترول ((DES باشد. یک سوم حاملگی‌های به‌دنبال استریلیزاسیون به EP منجر می‌شوند که 10% کل EP را در بر می‌گیـرد. به‌علاوه یک سوم حاملگی‌ها پس از EP مجـدداً در خارج رحم کاشتـه می‌شونـد. سایر فاکتورهای خطر سابقه نازایی، انجام ART، جراحی شکمی و لگنی و مصرف سیگار است.
تشخیص: روش مرسوم تشخیص براساس علایم کلینیکی و نشانه‌های فیزیکی پارگی لوله بوده است ولی اگر EP قبل از پارگی تشخیص داده شود می‌توان درمان کنسرواتیو نمود که با اندازه‌گیری سریال hCG و سونوگرافی سریال EP را قبل از پارگی تشخیص داد. حداقل 2/1 زنانی‌که مبتلا به EP می‌شوند هیچ فاکتور خطری ندارند و تشخیص اولیه بر اساس شک به وقوع EP است. هر زن در سن باروری با خونریزی واژینال و درد باید برای حاملگی اسکرین شود. سونوگرافی ترانس واژینال برای رویت حاملگی داخل رحم و خارج رحم به‌کار می‌رود ولی ممکن است اصلاً تشخیص دهنده نباشد که باید تکرار شود. سن دقیق حاملگی بهتر از میزان hCG وقتی حاملگی داخل رحم باید دیده شود کمک می‌کند برای مثال در موارد حاملگی با تحریک تخمک‌گذاری و انتقال جنین اگر تا 24 روز و بیشتر ساک داخل رحم دیده نشود شک به EP کنید در غیر اینصورت سطح سرمی hCG برای تفسیر سونوگرافی تشخیص داده نشده به‌کار می‌رود که معمولاً وقتی hCG به mIU/ml2000-1500 رسید باید ساک داخل رحمی دیده شود. تشخیص حاملگی داخل رحم معمولاً EP را رد می‌کند ولی به هر حال حاملگی هتروتوپیک که با استفاده از ART افزایش می‌یابد و در برخی گزارشات به 1% می‌رسد را باید در نظر داشت. اگر سطح hCG بیشتر از mIU/ml) Discriminatory zone2000 -1500) بوده و سونوگرافی ترانس واژینال کمکی نکند احتمال EP وجود دارد ولی به هر حال حاملگی های چندقلو میزان بالاتر hCG دارند که ممکن است به mIU/ml2000 قبل از رویت ساک هم برسند بنابراین اگر احتمال حاملگی دوقلویی باشد باید سطح hCG دوباره بررسی شود. پروژسترون سرم می‌تواند تشخیص EP تایید کند که مستقل از سطح hCG است ولی سطح غیر طبیعی پروژسترون نمی‌تواند محل حاملگی غیر طبیعی را تشخیص دهد. میزان پروژسترون کمتر از ng/ml5 دارای specificity صددرصد در تایید حاملگی غیر طبیعی است و سطح پروژسترون بیشتر از ng/ml20 معمولاً دال بر حاملگی طبیعی داخل رحم و سطوح بین ng/ml20-5 بینابینی است که بیشتر حاملگی‌های EP دارای سطح پروژسترون ng/ml20-10 دارند که استفاده کلینیکی پروژسترون را محدود می‌کند. در صورت عدم تشخیص سونوگرافی و سطح پروژسترون کم باید hCG اندازه‌گیری شود که افزایش کمتر از 53% به مدت 48 ساعت دال بر حاملگی غیرطبیعی است (حساسیت99%). نمونه‌گیری آندومتر می‌تواند در افتراق EPیاIUP با تایید پرزهای کوریونیک کمک کننده باشد. در بیماری که از نظر کلینیکی stable است سونوگرافی ترانس واژینال وقتی به hCG به حد زون تشخیصی رسید (DZ) باید تکرار شود.
Methotrexate
متوترکسیت به‌طور فعال پرولیفراسیون را در مغز استخوان ،مخاط دهان و ریه و مخاط روده و اپی‌تلیوم تنفسی و سلول‌های تروفوبلاست بدخیم مختل می‌کند برای اولین بار در 1956 برای درمان GTN و در سال 1982 برای درمان طبی EP به‌کار رفته است. موفقیت کلی درمان سیستمیک EP در مطالعات مشاهده‌ای 2/71 درصد الی 2/94 درصد بوده است موفقیت بسته به نوع رژیم درمانی، سن حاملگی و سطح hCG فرق می‌کند یک مطالعه مروری سیستماتیک میزان شکست 2/14 درصد یا بیشتر را برای رژیم Single-dose وقتی سطح hCG>5000 mIU/ml باشد در مقایسه با شکست 7/3 درصد وقتی کمتر از 5000 بود گزارش کرد بنابراین اگر سطح hCG>5000 باشد. دوزهای متعدد مناسب است.
توصیـه‌ها و ملاحظـات کلینیـکی
چـه کسانـی کاندیـد درمـان متوترکسیـت هستـند؟
بیماران با EP تایید شده یا شک قوی به آن و از نظر همودینامیکstable، کاندید درمان MTX هستند بیماران کاندید درمان طبی باید قادر به قبول پیگیری و بررسی باشند. MTX نباید در مواردی‌که اختلالات خونی و بیماری معدی روده‌ای و تنفسی دارند استفاده شود. زیرا روی مغز استخوان و مخاط دستگاه گوارشی و اپی‌تلیوم تنفسی تاثیر می‌گذارد برای کبد نیز این دارو توکسیک بوده و به‌دلیل اینکه از کلیه دفع می‌شود نباید در افراد با بیماری کبدی و کلیوی به‌کار رود. قبل از تجویز آن باید سطح کراتینین، آنزیم های کبدی چک شود آنمی، لکوپنی و ترمبوسیتوپنی نباید وجود داشته باشد و تست‌های آزمایشگاهی باید یک هفته پس از تجویز MTX چک شود.
چگونـه MTX در درمـان EP مصـرف شـود؟
سه نوع پروتوکل وجود دارد.
1. Single dose 2. Two dose 3. Fixed multidose
(50mg/m2) single dose ساده‌ترین روش و بنابر بعضی نظرها باندازه رژیم مولتی دوز موثر است و احتیاج به فولینیک اسید جهت رفع عوارض جانبی ندارد به هرحال متاآنالیز جدید نشان داده که رژیم موثرتر مخصوصاً در درمان حاملگی EP پیشرفته تر و با فعالیت قلبی مناسب تر است یک مطالعه آینده نگر رژیم دو دوزی را 87 درصد رضایت‌بخش بیشتر و عوارض جانبی کمتر نشان داد. متوترکسیت همچنین می‌تواند پس از دوران جراحی EP استفاده شود. شکست درمانی (EP مداوم) از 11-2% پس از لاپارتومی و سالپنگوستومی و از 20-5% پس از سالپنگوستومی گزارش می‌شود. EP مداوم پس از سالپنگوستومی که با اندازه‌گیری HCG مشخص می‌شود و با درمان Single dose MTX از بین می‌رود در یک RCT تجویز یک دوز MTX بلافاصله پس از لاپاراسکپی و سالپنگوستومی شانس EP مداوم بعدی را از بین می‌برد. با اینکه بیماری زنان با MTX جلوگیری از EP مداوم می‌شود به هرحال کنترل با HCG ممکن است موثرتر باشد.
چـه اقدامـی پس از درمـانMTX لازم اسـت؟
با درمان طبی EP و یا درمان جراحی کنسرواتیو کلیه زنان تا از بین رفتن فعالیت تروفوپلاستی احتیاج به کنترل دقیق hCG دارند. میزان hCG ممکن است در ابتدا به سطح بالاتر از قبل از درمان برسد ولی پس از آن به سطح غیر حاملگی می‌رسد. اگر سطح hCG حداقل 15% از روز 7-4 کاهش نیابد، شکست درمانی محسوب می‌شود که در اینصورت دوز اضافی MTX و یا مداخله جراحی لازم است.
عـوارض جـانبـی MTX
عوارض MTX بستگی به دوز و مدت درمان دارد. تهوع، استفراغ و استوماسیت شایع هستند بیماران نباید مصرف الکل و NSAID داشته باشند. افزایش آنزیم‌های کبدی معمولاً با دوزهای متعدد دیده می‌شود و پس از قطع درمان یا افزایش دوز فولینیک اسید از بین می رود، آلوپسی عارضه نادر در دوزهای درمانی EP است در مدت درمان بیماران باید تب و یا علایم تنفسی به‌دلیل احتمال Pneumonitis را اطلاع دهند. در طول درمان پیدایش دردشکمی 3-2 روز پس از دارو به‌دلیل اثرات سیتوتوکسیک دارو و ایجاد سقط لوله ای غیرعادی نیست. در غیاب علایم و نشانه‌های پارگی لوله و خون داخل شکم این درد با درمان انتظاری و چک کردن هموگلوبین و سونوگرافی ترانس واژینال از نظر وجود خون داخل شکم برطرف می‌شود.
مشـاوره زنـان در مـورد اثـرات زودرس و دراز مـدت MTX
بیماران تحت درمان طبی باید راجع به عوارض دارو و محدودیت حرکت و احتمال پارگی لوله‌ای آگاهی پیدا کنند. بیماران باید راجع به علایم و نشانه‌های پارگی لوله و نیاز به مراجعه فوری آگاه شوند و از مصرف الکل، مکمل اسیدفولیک، NSAID و مجاورت با نور آفتاب و مقاربت و فعالیت فیزیکی شدید بپرهیزید MTX سبب ایجاد ناهنجاری‌های مادرزادی در نسل بعدی نمی‌شود. در مقایسه با لاپاراسکوپی حفظ لوله درمان با MTX هیچ اختلافی در حفظ لوله، بازبودن لوله و EP مجددیا حاملگی‌های آینده دیده نشده است
آیـا جایـی بـرای درمـان انتظـاری EP وجـود دارد؟
تشخیص اینکه کدام بیمار بهبود خودبخود و کدام بیمار مداخله فعال نیاز دارد مشکل است. بیماران کاندید درمان انتظاری باید خطرات پارگی لوله و خونریزی داخل شکمی را بپذیرند. آنها باید بدون علامت بوده و کاهش سطح hCG داشته باشند. به‌طور کلی بیماران با حاملگی لوله در مراحل اولیه و سطح کم hCG کاندید درمان انتظاری هستند تقریباً 30-20% موارد EP سطح hCG پایین رونده دارند.
اگر سطح اولیه hCG کمتر از 200 باشد 88% بیماران بهبود خودبه‌خودی خواهد داشت دلایل برای کنار گذاشتن درمان انتظاری شامل افزایش درد بیمار، عدم کاهش سطح hCG و پارگی لوله و خونریزی داخل شکمی است.
خلاصـه توصیـه‌ها و نتیجـه‌گیـری درمـان طبـی:
توصیه‌های (Level A)
RCT ها فرقی در میزان حفظ لوله، بازبودن لوله، عود EP و حاملگی بعدی در درمان طبی EP و جراحی کنسرواتیو لاپاراسکپی نشان ندادند.
توصیـه‌هـای (Level B)
افزایش hCG کمتر از 53% در مدت 48 ساعت دال بر حاملگی غیرطبیعی است.
با سطح HCG≥5000 mIU/ml رژیم دوزهای متعدد مناسب است.
MTX در زنان با EP ثابت شده یا شک قوی آن و Stable و توده پاره نشده بکار می رود.
عدم کاهش hCG حداقل 15% از روز 4 تا 7 پس از درمان، شکست درمانی محسوب شده و نیاز به دوز اضافی با درمان جراحی دارد.
پس از درمان با MTX باید سطح hCG تا رسیدن به حد غیرحاملگی کنترل شود.
توصیـه(Level C)
اگر سطح hCG کمتر از mIU/ml200 باشد 88% بیماران بهبودی خودبهخود خواهند داشت.
Abstract:
Medical management of ectopic pregnancy
Jamal A.S. MD*
Introduction it is the leading cause of maternal death in the first trimester. Early detection of ectopic pregnancy can lead to successful management without surgery. Metotrexate, a folic acid antagonist, can be used successfully to treat early, nonruptured ectopic pregnancy. The purpose of this document is to review the risks and benefits of the use of methotrexate in the management of ectopic pregnancy. The true incidence of ectopic pregnancy is difficult to estimate because many patients are treated in an outpatient setting. In 1992, ectopic pregnancies accounted for 2% of pregnancies. The prevalence of ectopic pregnancy among women presenting to an emergency department with first-trimester vaginal bleeding, abdominal pain, or both has been reported to be as high as 18%.
Key Words: Ectopic pregnancy, medical management, methotrexate.
*Professor of Obstetrics and Gynecology, Prenatologist, Tehran University if Medical Sciences.
References:
1. ACOG Practice Bulletin 2010, Medical Management of Ectopic Pregnancy.
